Pod Gibraltarem

Dziś mieliśmy zaliczyć Gibraltar, ale chyba po przerwie w Lizbonie chyba się trochę rozleniwiliśmy, bo primo - wstaliśmy bardzo późno, secundo - okazało się, że nasze rzeczy wyprane wczoraj w campingowej pralce nie wyschły, tercio - zapoznany wczoraj sympatyczny Polak jeżdżący na ciężarówce i pragnący kontaktu z normalnymi ludźmi zrobił nam rano prawdziwą jajecznicę na szyneczce i kanapki z konserwą z Polski. 

Śniadanie smakowało niepowtarzalnie. Od razu przypomniał mi się tekst Franka Dolasa z drugiej części "Jak rozpętałem drugą wojnę światową". Jak moja mama zrobiła zalewajkę, to niech się schowają te wasze żaby i ślimaki" Zatęskniliśmy przez chwilę za domkiem i kuchnią mamusi ;).

Potem zajechaliśmy do Sewilli, bo moje kochane Dziewczyny zarekomendowały tą wizytę, ale okazało się, że atrakcje turystyczne w tym mieście są mocno rozrzucone a my nie mieliśmy tyle czasu, by swobodnie po mieście połazić.

Zaszliśmy do pierwszego możliwego kościoła na mszę i okazało się, że trafiliśmy genialnie. Po mszy obowiązkowa sesja fotograficzna. Piękne wnętrze.

Takich perelek w mieście jest mnóstwo, w dodatku, nie zbyt wielu turystów, co powoduje, że w mieście jest po prostu przyjemnie. Jeszcze parę uliczek i znów dotarliśmy do motocykli.

I znów trasa. Kierujemy się w stronę Gibraltaru. Po drodze mijamy tor motocyklowy Jerez de la Frontera, ale nie mamy czasu by tam zajechać. Temperatura znośna - całkiem miłe 30 stopni. Po wczorajszych prawie 40 niemalże marzniemy ;)))))).

Po drodza zajeżdżamy do przydrożnego baru. Wszystko fajnie, tylko w oknie niecodzienny widok.

Za tym łasuchem w ogrodzie stał spokojnie osiołek. Rozglądaliśmy się uważnie, ale ani Don Kichota, ani Sancho Pansy nie było.

Były za to winogrona na wyciągnięcie ręki. Niestety, jeszcze mocno zielone .

Dojechaliśmy w końco na pole namiotowe i po rozbiciu namiotów, wszyscy wylądowaliśmy w basenie. 

Potem paella w tak pięknych okolicznościach przyrody ...

Wysepka po środku, to Gibraltar. Za nią już Afryka...

Ale Afryka innym razem ;).